ﺻﻨﻌﺖ ﺑﯿﻤﻪ ﻫﻤﻮاره ﻧﯿﺎزﻣﻨﺪ آن اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺘﻮاﻧﺪ ﺑﯿﻤﻪ ﮔﺮي ﺧﻮد را ﺑﺎ ﻫﻮﺷﻤﻨﺪي ﺑﺎﻻﺗﺮي ﺑﻪ اﻧﺠﺎم رﺳﺎﻧﺪ. ﺑﺪﯾﻬﯽ اﺳﺖ ﻫﻮﺷﻤﻨﺪي ﺑﺎﻻﺗﺮ ﺑﺮاي ﺻﻨﻌﺖ ﺑﯿﻤﻪ ﺻﺮﻓﺎ ﺑﺎ ﺗﮑﯿﻪ ﺑﺮ داده ﻫﺎي ﭘﯿﺸﯿﻦ آن ﺣﺎﺻﻞ ﺧﻮاﻫﺪ ﺷﺪ. ﺑﻪ ﻋﺒﺎرت دﻗﯿﻖ ﺗﺮ ﻣﺎ ﻧﯿﺎز دارﯾﻢ ﮐﻪ داده ﻫﺎي ﭘﯿﺸﯿﻦ ﺧﻮد را ﺑﻪ ﻧﺤﻮ درﺳﺘﯽ ﭘﺮدازش ﻧﻤﻮده و آن را ﺗﺒﺪﯾﻞ ﺑﻪ داﻧﺶ ﻧﻤﺎﯾﯿﻢ و اﯾﻦ داﻧﺶ ﭘﺎﯾﻪ و اﺳﺎﺳﯽ ﺧﻮاﻫﺪ ﺑﻮد ﺑﺮاي ﻫﻮﺷﻤﻨﺪي ﻫﺮ ﭼﻪ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﮐﺴﺐ و ﮐﺎر ﺑﯿﻤﻪ ﮔﺮي. اﮔﺮ ﻣﺎ ﺑﺘﻮاﻧﯿﻢ اﻟﮕﻮﻫﺎي ﻫﻮﺷﻤﻨﺪي و رﺳﯿﺪن ﺑﻪ داﻧﺶ را از دادﻫﺎي ﺣﺠﯿﻢ ﻣﻮﺟﻮد ﺑﻪ درﺳﺘﯽ ﺗﻌﺮﯾﻒ ﻧﻤﻮده و ﺷﺎﺧﺺ ﻫﺎي ﮐﺴﺐ و ﮐﺎر (KPI)ﺧﻮد را ﺑﻪ ﺻﻮرت دﻗﯿﻖ اﯾﺠﺎد و رﺻﺪ ﻧﻤﺎﯾﯿﻢ ،آﻧﮕﺎه ﻗﺎدر ﺧﻮاﻫﯿﻢ ﺑﻮد :

ارزﯾﺎﺑﯽ رﯾﺴﮏ را ﺑﺴﯿﺎر دﻗﯿﻖ ﺗﺮ و ﻫﻮﺷﻤﻨﺪاﻧﻪ ﺗﺮ اﻧﺠﺎم دﻫﯿﻢ ﭼﺮا ﮐﻪ ﺑﺎ ﺗﮑﯿﻪ ﺑﺮ داده ﻫﺎي ﻗﺒﻠﯽ ﻣﯽ ﺗﻮان ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﭘﯿﺶ ﺑﯿﻨﯽ ﻣﯿﺰان رﯾﺴﮏ ﺑﯿﻤﻪ ﺷﻮﻧﺪه اﻗﺪام ﻧﻤﻮد وﻃﺒﯿﻌﺘﺎ از ورود رﯾﺴﮏ ﻫﺎي ﻧﺎﻣﻨﺎﺳﺐ ﺑﻪ ﺷﺮﮐﺖ ﺑﯿﻤﻪ ﺟﻠﻮﮔﯿﺮي ﺧﻮاﻫﺪ ﺷﺪ.

ﭘﯿﺶ ﺑﯿﻨﯽ دﻗﯿﻖ ﺗﺮی از وﺿﻌﯿﺖ آﺗﯽ ﮐﺴﺐ وﮐﺎر در ﺗﻤﺎم ﺣﻮزه ﻫﺎي ﺻﺪور ، ﺧﺴﺎرت ، ﺑﺪﻫﯽ ﻫﺎ و ﻣﻄﺎﻟﺒﺎت ، ﻗﺒﻮﻟﯽ و واﮔﺬاري اﺗﮑﺎﯾﯽ و ﺣﻮزه ﻫﺎي ﻣﺸﺎﺑﻪ دﯾﮕﺮ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﯿﻢ و ﺑﺎﻟﻄﺒﻊ اﺧﺬ ﺗﺼﻤﯿﻤﺎت ﻣﺪﯾﺮﯾﺘﯽ ﺑﺎ ﺗﮑﯿﻪ ﺑﺮ اﯾﻦ داﻧﺶ دﻗﯿﻖ و ﺣﺴﺎب ﺷﺪه ﺧﻮاﻫﺪ ﺑﻮد.

ﺑﺎ ﺗﮑﯿﻪ ﺑﺮ داده ﻫﺎي ﻗﺒﻞ و ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﺳﻦ ، ﺟﻨﺴﯿﺖ و ﻣﯿﺰان ﺗﺤﺼﯿﻼت ﺑﯿﻤﻪ ﮔﺬاران ﯾﺎ ﺑﯿﻤﻪ ﺷﺪه ﻫﺎ ﻣﯽ ﺗﻮان ﭘﯿﺶ ﺑﯿﻨﯽ دﻗﯿﻖ ﺗﺮي از رﻓﺘﺎر آﻧﻬﺎ داﺷﺖ.

ارزﯾﺎﺑﯽ، اﺳﺘﻌﻼم و اﯾﺠﺎد ﻧﺮخ دﻗﯿﻖ ﺣﻖ ﺑﯿﻤﻪ ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از ﺗﺤﻠﯿﻞ دﻗﯿﻖ داده ﻫﺎي ﻣﻮﺟﻮد اﻣﮑﺎن ﭘﺬﯾﺮ ﺧﻮاﻫﺪ ﺑﻮد.

اﺣﺘﻤﺎل ﮐﺸﻒ ﺗﻘﻠﺒﺎت ﺳﺎزﻣﺎن ﯾﺎﻓﺘﻪ ﺑﺴﯿﺎر ﺑﺎﻻﺗﺮ ﺧﻮاﻫﺪ ﺑﻮد و ﺷﺮﮐﺘﻬﺎي ﺑﯿﻤﻪ ﺑﻪ ﺳﺎﻣﺎﻧﻪ ﻫﺎي Detection Fraud ﻣﺠﻬﺰ ﺧﻮاﻫﻨﺪ ﺷﺪ.

واﮐﻨﺶ ﺑﯿﻤﻪ ﮔﺮ ﺑﻪ ﺗﺨﻠﻔﺎت و ﻋﺪم رﻋﺎﯾﺖ آﯾﯿﻦ ﻧﺎﻣﻪ ﻫﺎ و ﻗﻮاﻋﺪ ﮐﺴﺐ وﮐﺎر ﺗﻮﺳﻂ ﺷﺒﮑﻪ ﻓﺮوش ﺑﺴﯿﺎر ﺳﺮﯾﻊ ﺗﺮ از ﺣﺎل ﺣﺎﺿﺮ ﺧﻮاﻫﺪ ﺑﻮد.

ﺗﻮاﻧﮕﺮي ﻣﺎﻟﯽ ﺑﯿﻤﻪ ﮔﺮ ﻫﻤﻮاره ﻗﺎﺑﻞ رﺻﺪ و ﭘﯿﺶ ﺑﯿﻨﯽ ﺧﻮاﻫﺪ ﺑﻮد و ﻣﺪﯾﺮان ارﺷﺪ ﺳﺎزﻣﺎن ﻏﺎﻓﻠﮕﯿﺮ ﻧﺨﻮاﻫﻨﺪ ﺷﺪ.

ﺳﺌﻮال ﻣﻬﻤﯽ ﮐﻪ در اﯾﻨﺠﺎ ﺿﺮوري اﺳﺖ ﺑﻪ آن ﭘﺎﺳﺦ داده ﺷﻮد آن اﺳﺖ ﮐﻪ آﯾﺎ ﺻﺮﻓﺎ ﻣﯽ ﺗﻮان ﺑﺎ ﺗﮑﯿﻪ ﺑﺮ داده ﻫﺎي ﻣﻮﺟﻮد در ﯾﮏ ﺷﺮﮐﺖ ﺑﯿﻤﻪ ﺑﻪ ﻫﻮﺷﻤﻨﺪي ﺻﺪدرﺻﺪي دﺳﺖ ﭘﯿﺪا ﮐﺮد ؟

ﻣﺘﺎﺳﻔﺎﻧﻪ ﭘﺎﺳﺦ اﯾﻦ ﺳﺌﻮال ﻣﻨﻔﯽ اﺳﺖ و ﺻﺮﻓﺎ ﺑﺮ اﺳﺎس داده ﻫﺎي ﻣﻮﺟﻮد در ﯾﮏ ﺷﺮﮐﺖ ﺑﯿﻤﻪ ﻧﻤﯽ ﺗﻮان ﺑﻪ ﻫﻮﺷﻤﻨﺪي ﺻﺪدرﺻﺪي دﺳﺖ ﭘﯿﺪا ﮐﺮد و در ﺑﺴﯿﺎري از ﻣﻮارد آﮔﺎﻫﯽ از ﻣﺘﻮﺳﻂ ﻧﺮخ اﯾﻦ ﺷﺎﺧﺺ ﻫﺎ در ﺻﻨﻌﺖ ﺑﯿﻤﻪ ﺿﺮوري اﺳﺖ و ﮐﻤﮏ ﺷﺎﯾﺎﻧﯽ ﺧﻮاﻫﺪ ﻧﻤﻮد. ﻟﺬا ﻫﻤﺎﻧﮕﻮﻧﻪ ﮐﻪ در ﺑﻨﺪ ﻗﺒﻞ ذﮐﺮ ﺷﺪ ، ﻣﺠﺪدا ﺿﺮورت ﻣﻘﻮﻟﻪ ﺑﻪ اﺷﺘﺮاك ﮔﺬاري داده ﻫﺎ در ﺻﻨﻌﺖ ﺑﯿﻤﻪ ﺑﻪ ﺻﻮرت واﺿﺢ ﻧﻤﺎﯾﺎن ﻣﯽ ﮔﺮدد. ﻣﺜﻼ ﻣﯽ ﺗﻮان ﺑﺎ اﯾﺠﺎد اﻧﺒﺎره داده و OLAP ﺑﺮ روي داده ﻫﺎي ﺟﻤﻊ آوري ﺷﺪه در ﺳﺎﻣﺎﻧﻪ ﺳﻨﻬﺎب ﺑﯿﻤﻪ ﻣﺮﮐﺰي ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ اراﺋﻪ ﻣﺘﻮﺳﻂ ﻧﺮخ ﺷﺎﺧﺺ ﻫﺎي ﻣﺨﺘﻠﻒ در ﺻﻨﻌﺖ ﺑﯿﻤﻪ ﺑﻪ ﺷﺮﮐﺖ ﻫﺎي ﺑﯿﻤﻪ درﺧﻮاﺳﺖ ﮐﻨﻨﺪه اﻗﺪام ﻧﻤﻮد. 

در اﯾﻦ ﺻﻮرت ﺷﺮﮐﺘﻬﺎي ﺑﯿﻤﻪ ﺑﺎ ﺗﮑﯿﻪ ﺑﺮ ﻫﻮﺷﻤﻨﺪ ﺳﺎزي ﮐﺴﺐ وﮐﺎر ﺧﻮد ﺑﺮ اﺳﺎس داده ﻫﺎي ﻣﺤﻠﯽ ﺧﻮد و ﻣﺘﻮﺳﻂ ﻧﺮخ ﺷﺎﺧﺺ ﻫﺎي اﺳﺘﻌﻼم ﺷﺪه از ﺳﺎﻣﺎﻧﻪ ﺳﻨﻬﺎب ﻗﺎدر ﺧﻮاﻫﻨﺪ ﺑﻮد ﮐﺴﺐ وﮐﺎر ﺧﻮد را ﺑﻪ ﻧﺤﻮ ﺷﺎﯾﺴﺘﻪ ﺗﺮي ﻣﺪﯾﺮﯾﺖ ﻧﻤﻮده و ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺗﻮﺳﻌﻪ ﺷﺒﮑﻪ ﻓﺮوش و ﻧﯿﺰ ﺗﻮﺳﻌﻪ سامانه ی ﺧﻮد ﺑﺎ اﻃﻤﯿﻨﺎن ﺑﺎﻻﺗﺮي اﻗﺪام ﻧﻤﺎﯾﻨﺪ.

ﺳﺎﻣﺎﻧﻪﻫﺎي ﻧﻈﺎرﺗﯽ آﻧﻼﯾﻦ ﺑﺮاي ﺟﻠﻮﮔﯿﺮي از وﻗﻮع ﺗﺨﻠﻒ و اطمینان از رعایت الزامات  رگولاتوری:

ﻣﺘﺎﺳﻔﺎﻧﻪ ﻋﻤﺪا ﯾﺎ ﺳﻬﻮا ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ ﺗﺨﻠﻔﺎﺗﯽ ﺗﻮﺳﻂ ﺷﺒﮑﻪ ﻓﺮوش ﺻﻨﻌﺖ ﺑﯿﻤﻪ و ﯾﺎ ﺑﯿﻤﻪ ﮔﺬاران اﻧﺠﺎم ﮔﺮدد ﮐﻪ در ﺻﻮرت ﻋﺪم اﻃﻼع ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ ﺷﺮﮐﺖ ﺑﯿﻤﻪ ﮔﺮ را ﺑﺎ رﯾﺴﮏ ﻫﺎ و ﻣﺨﺎﻃﺮات ﺟﺪي ﻣﻮاﺟﻪ ﺳﺎزد. ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻣﺜﺎل ﻓﺮض ﻧﻤﺎﯾﯿﺪ در ﯾﮏ ﺷﺮﮐﺖ ﺑﯿﻤﻪ ﻧﻈﺎرت دﻗﯿﻘﯽ روي ﺑﺪﻫﯽ ﻫﺎي ﻣﻌﻮق ﺣﻖ ﺑﯿﻤﻪ وﺟﻮد ﻧﺪاﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ در اﯾﻦ ﺻﻮرت ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ ﺑﺎ ﮔﺬﺷﺖ ﭼﻨﺪ ﻣﺎه ﯾﺎ ﺳﺎل ﺷﺮﮐﺖ ﺑﯿﻤﻪ ﺑﺎ اﻧﺒﻮﻫﯽ از ﻣﻄﺎﻟﺒﺎت ﻣﻌﻮق ﻣﻮاﺟﻪ ﺷﻮد ﮐﻪ در ﺑﺴﯿﺎري از ﻣﻮارد ﻣﺪﺗﻬﺎ از ﺗﺎرﯾﺦ اﻧﻘﻀﺎي ﺑﯿﻤﻪ ﻧﺎﻣﻪ ﻣﺮﺑﻮﻃﻪ ﻫﻢ ﮔﺬﺷﺘﻪ و اﻣﮑﺎن وﺻﻮل ﮐﺮدن آن ﻣﻄﺎﻟﺒﺎت ﺑﺴﯿﺎر ﻣﺸﮑﻞ و ﮔﺎه ﻧﺸﺪﻧﯽ ﺧﻮاﻫﺪ ﺑﻮد. ﺑﻨﺎﺑﺮاﯾﻦ ﺿﺮوري اﺳﺖ ﮐﻪ در ﯾﮏ ﺷﺮﮐﺖ ﺑﯿﻤﻪ در ﺗﻤﺎم ﻣﻮارد ، ﺳﺎﻣﺎﻧﻪ ﻫﺎي ﻧﻈﺎرﺗﯽ و ﮐﻨﺘﺮﻟﯽ دﻗﯿﻖ و ﺑﺮوز وﺟﻮد داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺻﻮرت ﺑﻬﻨﮕﺎم از اراﺋﻪ ﺳﺮوﯾﺲ در ﻣﻮارد ﻣﺸﮑﻮك ﺑﻪ ﺗﺨﻠﻒ ﺧﻮدداري ﻧﻤﻮده و ﻣﺪﯾﺮﯾﺖ ﻫﺎي ذﯾﺮﺑﻂ ﺑﺘﻮاﻧﻨﺪ ﺑﻪ ﻣﻮﻗﻊ آﮔﺎﻫﯽ ﯾﺎﻓﺘﻪ و در ﻣﻮرد ﭘﯿﺶ آﻣﺪه ، ﺗﺼﻤﯿﻢ ﮔﯿﺮي ﻧﻤﺎﯾﻨﺪ. 

در ﻋﯿﻦ ﺣﺎل ﻓﻨﺎوري اﻃﻼﻋﺎت ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺪ ﺷﺮاﯾﻄﯽ را ﻓﺮاﻫﻢ ﺳﺎزد ﮐﻪ ﻣﺪﯾﺮان ارﺷﺪ ﯾﮏ ﺳﺎزﻣﺎن ﺑﻪ ﺻﻮرت ﺳﯿﺴﺘﻤﺎﺗﯿﮏ از رﻋﺎﯾﺖ اﻟﺰاﻣﺎت آﯾﯿﻦ ﻧﺎﻣﻪ ﻫﺎي داﺧﻠﯽ و ﺧﺎرﺟﯽ رﮔﻮﻻﺗﻮري در ﻋﻤﻠﯿﺎت ﺑﯿﻤﻪ ﮔﺮي ، ﻣﺎﻟﯽ و اﺗﮑﺎﯾﯽ ﺧﻮد اﻃﻤﯿﻨﺎن ﺣﺎﺻﻞ ﻧﻤﺎﯾﻨﺪ. ﯾﮑﯽ از ﻣﺜﺎﻟﻬﺎﯾﯽ ﮐﻪ در اﯾﻦ راﺑﻄﻪ ﻣﯽ ﺗﻮان ﺑﻪ آن اﺷﺎره ﻧﻤﻮد ﻣﻮﺿﻮع ﮐﻨﺘﺮل ﺗﺠﻤﻊ ﺧﻄﺮ ﻃﺒﻖ آﯾﯿﻦ ﻧﺎﻣﻪ ﺷﻤﺎره 40.5 ﺷﻮراي ﻋﺎﻟﯽ ﺑﯿﻤﻪ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ،در ﺻﻮرﺗﯿﮑﻪ ﺷﺮﮐﺖ ﺑﯿﻤﻪ ﯾﮏ ﻧﺮم اﻓﺰار ﻫﻮﺷﻤﻨﺪ ﺑﺮاي ﮐﻨﺘﺮل ﺗﺠﻤﻊ ﺧﻄﺮ در اﺧﺘﯿﺎر داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﺑﺎ اﻃﻤﯿﻨﺎن ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﭘﺬﯾﺮش رﯾﺴﮏ اﻗﺪام ﺧﻮاﻫﺪ ﻧﻤﻮد ودر ﻏﯿﺮ اﯾﻨﺼﻮرت ﻫﻤﻮاره ﺑﯿﻢ آن را ﺧﻮاﻫﺪ داﺷﺖ ﮐﻪ ﮐﻨﺘﺮﻟﻬﺎي ﻻزم در ﻣﻮرد ﺗﺠﻤﻊ ﺧﻄﺮ را اﻧﺠﺎم ﻧﺪاده ﺑﺎﺷﺪ.

 ﺑﻪ ﺟﺮات ﻣﯽ ﺗﻮان ادﻋﺎ ﻧﻤﻮد ،در ﻣﻮاردي ﮐﻪ ﺑﺮﺧﯽ از ﺷﺮﮐﺘﻬﺎي ﺑﯿﻤﻪ اي ﺑﻪ ﯾﮑﺒﺎره دﭼﺎر ﻣﺸﮑﻼت ﺟﺪي در ﮐﺴﺐ و ﮐﺎر ﺧﻮد ﺷﺪه و ﺑﺮﺧﯽ از آﻧﻬﺎ ﺗﺎ ﻣﺮز ورﺷﮑﺴﺘﮕﯽ ﭘﯿﺶ رﻓﺘﻪ اﻧﺪ ﺑﯿﺸﺘﺮﯾﻦ ﻣﺸﮑﻞ ﺑﻪ ﻧﺪاﺷﺘﻦ ﺳﺎﻣﺎﻧﻪ ﺟﺎﻣﻊ ﻧﻈﺎرﺗﯽ در اﯾﻦ ﺷﺮﮐﺘﻬﺎ و ﻋﺪم آﮔﺎﻫﯽ ﻣﺪﯾﺮان ذﯾﺮﺑﻂ از ﻣﺸﮑﻼت ﻓﺮاوان در ﺣﻮزه ﮐﺴﺐ و ﮐﺎر در اﯾﻦ ﺷﺮﮐﺘﻬﺎ ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻮده است.

ﺑﺪﯾﻬﯽ اﺳﺖ در ﺻﻮرت ﺑﺮﺧﻮرداري از ﺳﺎﻣﺎﻧﻪ ﻫﺎي ﻧﻈﺎرﺗﯽ دﻗﯿﻖ ﺑﺮاي ﺟﻠﻮﮔﯿﺮي از وﻗﻮع ﺗﺨﻠﻒ و ﺑﺮاي اﻃﻤﯿﻨﺎن از رﻋﺎﯾﺖ ﻗﻮاﻋﺪ رﮔﻮﻻﺗﻮري ، ﺗﻮﺳﻌﻪ ﺷﺒﮑﻪ ﻓﺮوش ﺷﺮﮐﺘﻬﺎي ﺑﯿﻤﻪ ﺑﺎ اﻃﻤﯿﻨﺎن ﺑﺎﻻﺗﺮي اﻧﺠﺎم ﺧﻮاﻫﺪ ﺷﺪ.